W poprzednim wpisie nauczyłam się – a może przy okazji chociaż jednego Czytelnika – jak kontrolować wersje programu przy użyciu systemu Git i serwisu GitHub. Dzisiaj postanowiłam sprawdzić, jak powiązać repozytorium Git ze środowiskiem programistycznym Eclipse, w którym zamierzam rozwijać swój projekt. Szczególnie ciekawiło mnie, w jaki sposób Eclipse rozwiązuje kwestię dwóch poziomów repozytorium: lokalnego na dysku i zdalnego w chmurze (GitHub).

Gdyby na tym etapie ktoś chciał zwrócić mi uwagę, że rozwijam swój projekt od d**y strony, to uprzejmie informuję, że jestem tu imperatorem. Moim celem jest przede wszystkim nauczenie się czegoś w przyjemny sposób. Jeśli kiedyś w końcu wyjdzie z tego produkt – tym lepiej.

Poniżej przedstawiam kroki potrzebne do powiązania mojego kodu w GitHub z projektem w środowisku Eclipse.

1. Instalacja Eclipse, oczywiście. W moim przypadku jest to wersja Mars dla programistów Java Enterprise Edition. Nie twierdzę, że to bezsprzecznie najlepsze IDE, ale zamierzam używać go w konkursowym projekcie. Tutaj można znaleźć opisy najpopularniejszych darmowych edytorów dla Javy (po angielsku).
2. Instalacja w Eclipse narzędzia EGit.

   

3. Stworzenie nowego projektu w oparciu o istniejący kod.

   

4. Wybranie jednej z dwóch opcji: nowe lokalne repozytorium z kodem z GitHub (clone) lub istniejące lokalne repozytorium powiązane wcześniej z GitHub (np. to, które stworzyłam w konsoli na potrzeby poprzedniego wpisu).

   

5. Podanie adresu projektu w GitHub

   

6. Wybór gałęzi – u mnie na razie jest tylko jedna, główna.

   

7. Podziwianie zaimportowanego projektu.

   

8. Zmiany w kodzie. Zmodyfikowałam treść jednego pliku i dodałam jeden nowy. EGit natychmiast bardzo wyraźnie sygnalizuje te zmiany.

   

9. Wyświetlenie menu kontroli wersji (opcja Team w menu kontekstowym projektu). Ponieważ chcę dodać do kolejnego commita wszystkie wprowadzone zmiany, wybieram opcję Add to Index (w konsoli to git add).

   

10. Zmieniły się ikonki! Zmiany zostały oznaczone jako zaplanowane do wysyłki (staged), ale ciągle nie nastąpił commit.

    

11. Wybranie z menu opcji Commit. Do wyboru mamy – i to jest moment, na który czekałam – wysłanie zmian tylko do lokalnego repozytorium, bądź wysłanie ich i lokalnie, i dalej, do GitHub.

    

12. Mniej więcej na tym etapie nastąpi wreszcie prośba o logowanie.

    

13. Zdecydowałam się na wysyłkę z jednoczesnym wypchnięciem kodu do GitHub (może niezbyt rozsądnie, ale wszystko to w ramach eksperymentu). Sprawdzę teraz, czy moje zmiany są widoczne w serwisie.

    

14. Historię zmian mogę podejrzeć także od strony IDE.

    

Jak na razie, wszystko przebiegło bardzo intuicyjnie. W najbliższym czasie postaram się utworzyć rozłączne gałęzie kodu z konfliktującymi zmianami (tu wstaw szatański śmiech).

Więcej informacji na temat korzystania z EGit znajdziesz w instrukcji użytkownika.

PS. Mam bardzo silne skojarzenie z wyrazem eclipse (zaćmienie). W wieku wczesnonastoletnim, podczas wakacji nad polskim morzem, namówiłam tatę i siostrę na pójście do kina. Grali akurat film z młodym Leo DiCaprio, w którym kochała się połowa podstawówki. Film nazywał się Całkowite zaćmienie i traktował, jak się okazało, o zakazanej homoseksualnej miłości.  Obejrzenie tego w obecności rodzica zdecydowanie plasuje się w top 5 najbardziej żenujących sytuacji w moim życiu.

Komentarze